Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, obchodzone przez Kościół Katolicki 15 sierpnia, ma swoje korzenie się w V wieku i jest szeroko rozpowszechnione w całym chrześcijaństwie.
Kult Matki Bożej i święto Wniebowzięcia NMP
Kult liturgiczny Najświętszej Maryi Panny rozpoczyna się od Soboru w Efezie w 431 r., który wprowadził dogmat o Jej Macierzyństwie.
Pod koniec VII i na początku VIII wieku pisarze kościelni zaczęli zwracać uwagę nie tylko na Jej cudowne Zaśnięcie, ale także na Jej Wstąpienie do nieba z ciałem i duszą.
W VI wieku to święto otrzymało nazwę Zaśnięcia NMP. Na Zachodzie święto to pojawiło się nieco później. Zostało uznane w Rzymie za rządów papieża Sergiusza I (687-701), a z Rzymu rozpowszechniło się do innych krajów.
Wschodni chrześcijanie nazywają to święto Zaśnięciem Najświętszej Maryi Panny, a zachodni — Wniebowzięciem Najświętszej Maryi Panny.
W dwudziestu krajach na całym świecie, w tym w Polsce, święto to obchodzone jest również na szczeblu państwowym. Tysiące pielgrzymów gromadzą się w sanktuariach maryjnych.
Tradycje i zwyczaje
Istnieją różne zwyczaje i tradycje związane ze świętem Wniebowzięcia NMP w różnych krajach świata. Ogólnie rzecz biorąc, w tym dniu istnieje tradycja przynosić wiązanki kwiatów i pierwsze plony do święcenia.
W Polsce i wielu innych krajach europejskich dzień ten często nazywany jest świętem Matki Boskiej Zielnej, a w świątyniach święcono wiązanki kwiatów i snopy pszenicy. Podobnie odbywa się na Ukrainie.
Boże Ciało. Co to za święto, dlaczego świętujemy
Uroczystość Najświętszej Trójcy. Data, znaczenie i tradycje
Wielka tajemnica związku Jackowskiego i młodszej o 19 lat żony ujrzała światło dzienne