.
Znaleźli go pod bocianim gniazdem w piątek, więc takie nadali mu imię. Rodzina ze wsi Kamienica w Pomorskiem zaopiekowała się pisklakiem, wykarmiła go. Teraz zastanawia się, czy ich pupil wkrótce odleci wraz z innymi bocianami.
Pan Jan Cześnik 31 maja pod gniazdem, w którym zamieszkała bociania para, znalazł pisklę. – Wypadł z gniazda albo został wyrzucony, bo był najsłabszy. Żona stwierdziła, że damy mu szansę – opowiada.
Pierwszą noc przeżył owinięty w kocyk. Rano córka Karolina zaproponowała, żeby nazwać go Piątek, bo w ten dzień tygodnia został znaleziony.
„Choć na jedną zimę mógłby zostać” Rodzina zapewniła mu pokarm – na początku jadł ślimaki i pił wodę ze strzykawki. Zbudowała mu też gniazdo na podwórku.
– Opiekowałam się nim jak niemowlakiem – rozczula się Alicja Cześnik. Jego przysmaki to ryby i podroby. Piątek odwdzięczył się przywiązaniem i uczuciem.
– Leży mi na kolanach i mruczy – cieszy się pani Alicja. Czasem podchodzi i ociera się o nogi domowników. Reaguje także na swoje imię – opowiada rodzina.
– Żona nauczyła go nawet latać – dodaje pan Jan. – Podrzucałam go do góry, a on się cieszył – relacjonuje pani Alicja. Teraz Piątek lata po okolicy. Pas startowy ma na tyle domu lub na pobliskiej drodze powiatowej.
Państwo Cześnik rozczulają się na myśl o tym, że ich pupil może wkrótce odlecieć do ciepłych krajów. – Obserwując, jak się zachowuje, wydaje mi się, że nie odleci. Choć jedną zimę mógłby zostać – mówi pan Jan. Jeśli chcielibyście nas zainteresować tematem związanym z Waszym regionem – czekamy na Wasze sygnały/materiały.
Źródło: TVN24
Nie mogłam uwierzyć własnym uszom, gdy zadzwoniła do mnie córka. Jej głos brzmiał radośnie, podekscytowanie…
Myślałam, że urodziny męża będą po prostu kolejną rodzinną okazją, żeby się spotkać, posiedzieć razem,…
Od samego początku wiedziałam, że wchodzę w niełatwy układ. Nie dlatego, że mój mąż był…
Nigdy nie uważałam się za zazdrosną kobietę. Zawsze powtarzałam sobie, że zaufanie to fundament małżeństwa,…
Nigdy nie myślałem o tym, kto dostanie mieszkanie moich rodziców. Przez długie lata nawet nie…
Nigdy nie planowałam mieszkać na dworcu. A właśnie tak czasem czuję się we własnym mieszkaniu…