Gdy stajemy się niezależni, zakładamy własne rodziny, starzejący się rodzice schodzą na dalszy plan. Pozbywamy się ich opieki i często denerwujemy się, odwracamy się od ich rad, odrzucamy opiekę, nie zdając sobie sprawy, jak bardzo ich krzywdzimy. Co każdy z nas może zrobić, aby nie żałować, kiedy będzie już za późno?
1. Nie traktować je jak dzieci
Nawet jeśli starsi rodzice nie są tak „sprawni”, nie powinniśmy kontrolować każdego ich kroku. Oczywiście czasem warto zapytać, czy czegoś nie potrzebują, czy nie zapomnieli użyć leków itp. Nie warto traktować ich jak swoje dorastające dzieci.
2. Nie wyłączać ich z procesu podjęcia decyzyji
Nie każdy pomysł osoby w podeszłym wieku jest prawdziwy. Porady są czasem pozbawione znaczenia, podobnie jak wspomnienia o analogicznych sytuacjach. Chociaż patrzą na wiele rzeczy inaczej, mają nieoceniony dar — doświadczenie, którego możemy nadal się uczyć. I nawet jeśli ich opinia nie zostanie uwzględniona, niech poczują się częścią rodziny.
3. Nie wymuszaj dostosowywać się do nowych potrzeb.
Starość nikogo nie polepsza, ale nie wolno przekraczać pewnej granicy. Staraj się nie ponaglać, nie karcić, nie przerywać, nie wyciągać pochopnych wniosków. Potrzebują więcej czasu na dostosowanie się niż młodzi ludzie, ale równie dobrze mogą dostosować się do nowych warunków.
4. Nie staraj się ich zmienić
Przekonania, które powstawały przez lata — druga natura osoby starszej. Przekonać ją jest rzeczą prawie niemożliwą, ale łatwo jest ją zdenerwować. Upór w takich przypadkach rzadko pozytywnie owocuje.
Tak długo, jak rodzice są zdrowi, wiedzą, co jest dla nich najlepsze i jak należy żyć. Irracjonalne myślenie można poprawić, ale nie można go stłumić lub zmienić.
5. Nietolerancja i gniew
W życiu osoby starszej istnieje wiele obaw. Obawia się nagłego pogorszenia stanu zdrowia, niestabilności finansowej, utraty pamięci, samotności, śmierci. Starsi ludzie często są kłótliwi i niegrzeczni, ale nie powinieneś ich za to karcić.
W końcu mogą to być skutki uboczne leków. Skoncentruj się na związkach emocjonalnych, a nie na uczuciach i skandalach.