” Słyszeliście, nie ma dla mnie miejsca w domu moich rodziców”: powiedziała moja ciocia, kiedy odmówiłam zostania z nią przez całe lato

Tak się złożyło, że moi dziadkowie przez całe życie mieszkali w małej wiosce. Mieli dwie córki: moją matkę i ciotkę.

Urodzili je, gdy oboje mieli około trzydziestu lat. Tak więc my, wnuki, zaczęliśmy ich odwiedzać, gdy oboje dziadkowie byli już po pięćdziesiątce.

Ja i mój młodszy brat często spędzaliśmy wakacje u dziadków. Przyprowadzali tam również moich kuzynów.

Z biegiem lat babcia zaczęła coraz bardziej narzekać na swoje zdrowie, a dziadek oczywiście też nie był coraz młodszy.

Wszystko to sprawiło, że ich dom popadł w opłakany stan. Ani nasi rodzice, ani rodzina mojej ciotki nie mieli środków, aby w jakikolwiek sposób pomóc. Pomagaliśmy więc na drobne sposoby. Dom już wtedy ze łzami w oczach błagał o gruntowny remont.

I właśnie wtedy odnieśliśmy niespodziewany sukces. Ponieważ wioska, w której mieszkali starsi ludzie, znajdowała się w pobliżu miasta, duży deweloper postanowił kupić tam ziemię, aby zbudować wspólnotę domków letniskowych.

Dziadkowie otrzymali niewielką sumę pieniędzy i działkę jako bonus. To było właśnie w tej wiosce, ale trochę daleko. Pamiętam, że dziadek wpadł na pomysł wybudowania nowego domu. W końcu stary był w bardzo opłakanym stanie.

Rozpoczął budowę, udało mu się nawet położyć pełne fundamenty. Ale wtedy moja babcia zmarła po długiej chorobie. Mój dziadek bardzo to przeżył i zmarł w tym samym roku.

Inwestor, po wybudowaniu kilku ulic z kamienicami, które w tamtym czasie zyskiwały na modzie, zawiesił swój projekt. Okazało się, że nikt nie chciał ani starej działki, na której stał przechylony dom, ani nowej, na której widać było tylko fundamenty.

Ani moja mama, ani ciotka nie dostały jej w spadku. Dom dziadka po prostu się rozpadł i popadł w ruinę.

Od tego czasu minęło ponad dziesięć lat. W tym czasie udało mi się zdobyć dobre wykształcenie i dobrą pracę.

Potem wyszłam za mąż, a nawet urodziłam pierwsze dziecko. Pewnego dnia, podczas rozmowy z mężem, nagle pojawiły się wspomnienia szczęśliwego dzieciństwa spędzonego w wiosce.

Wtedy zapytał mnie, co się stało z domem. I wtedy, po raz pierwszy od tylu lat, pomyślałam o tym, że nikt nigdy nie sporządził żadnych dokumentów. Po konsultacji z notariuszem i prawnikiem postanowiłam sama spróbować odziedziczyć dom.

Oczywiście wtajemniczyłam mamę w swoje plany. Ona porozmawiała z moją ciotką. Jak się okazało, ich stanowisko nie zmieniło się od ponad dziesięciu lat. Nie domagają się żadnego spadku, a jeśli chcę się w to wszystko zagłębiać, to proszę bardzo.

Udało mi się uzyskać spadek. Nie było łatwo (przywracanie terminów i błądzenie po archiwach), ale stałam się właścicielką tej samej działki, na której kiedyś dziadek własnoręcznie położył fundamenty swojego nowego domu.

Potem minęło jeszcze kilka lat. Razem z mężem wybudowaliśmy na działce dziadka solidny dom. Był on przeznaczony dla dużej rodziny. W tym czasie mieliśmy już trójkę dzieci. Całkowita powierzchnia to ponad sto metrów kwadratowych.

Myślę, że każdy zdaje sobie sprawę, ile pieniędzy i wysiłku to kosztowało. A teraz minęło jeszcze kilka lat od zakończenia budowy. Powoli się zadomawiamy. I wtedy moja ciocia wyraziła chęć odwiedzenia nas.

Mieszka w innym mieście i zwykle zatrzymuje się u swoich rodziców, gdy przyjeżdża w odwiedziny. A teraz, kiedy zakończyliśmy budowę, postanowiła nas odwiedzić.

Jako gościnna gospodyni zaczęłam przygotowania. Posprzątałam i umyłam wszystko w domu i przygotowałam stół. Razem z dziećmi oprowadziliśmy ciocię po domu.

A teraz ciocia siedzi przy stole, rozgląda się i mówi, że przyjedzie do nas na lato, aby odpocząć z wnukami i że stworzyliśmy wspaniałe miejsce.

Oniemiałam i powiedziałam, że może zostać na noc lub dwie, ale nie mam miejsca dla niej i jej wnuków na całe lato. Mamy tu już trójkę dzieci, dwa koty i psa.

Ciotka z jękiem w głosie i łzami w oczach odwraca się do mamy i mówi, że okazuje się, że w domu jej rodziców nie ma dla niej miejsca.

A moja mama, zamiast mnie wesprzeć, zaczęła płakać: „Co ja robię, wypędzam własną ciotkę z domu?

Dobrze – powiedziałam – ubieraj się, muszę ci coś pokazać”. Ciotka i matka były zdezorientowane, ale posłusznie poszły za mną przez ogród.

Zaprowadziłam je na nieużytki. Powiedziałam: „Widzisz te kamienie wystające z krzaków? Więc to jest wasz dom rodzicielski. Jeśli chcecie, możecie tu zostać przez całe lato”.

Moja matka natychmiast zrozumiała. Ciotka była jeszcze bardziej urażona. Nie odzywa się do mnie już od roku. Odwróciła się też od moich kuzynów i teraz wszędzie mnie blokują. W ten sposób dobre relacje w naszej rodzinie zostały zniszczone.

Moja teściowa pracowała całe życie i zaczęła wymagać, abyśmy z mężem żyli w ten sam sposób. Rozwiązałam ten problem

Nigdy bym nie uwierzyła, że moja synowa zrobi mi coś takiego po tym wszystkim, co dla niej zrobiłam: „Nadszedł czas, abyś zamieszkali na wsi”

Pozwoliliśmy mojej matce tymczasowo z nami zamieszkać, ale zdecydowała się zostać na zawsze. Nie wiem, jak poprosić ją o wyprowadzkę