Moi rodzice są ludźmi skromnymi i pracowitymi. Mieszkali razem przez 25 lat. Mój ojciec często obrażał moją matkę. Zdarzało się, że był niegrzeczny wobec mojej matki w miejscach publicznych.
Teraz jestem dorosła, zamężna i nadal nie mogę zrozumieć mojej matki. Jak mogła tolerować taką postawę przez tyle lat?
Sądząc po jej opowieściach, ona i mój ojciec pobrali się tylko dlatego, że dowiedzieli się o moich zbliżających się narodzinach. Wzięli szybki ślub i pięć miesięcy później przyszłam na świat.
Od tego momentu żyli na pełnych obrotach. Moja matka bała się, że zostanie bez mężczyzny w domu, więc trzymała się tego związku jak słomki.
Mam też siostrę. Z Anną dzieli nas spora różnica wieku – 10 lat. Nie wiem, jak moim rodzicom udało się ją zdobyć z takim życiem rodzinnym.
Porównuję siebie i moją siostrę i rozumiem, jak różne było podejście mojego ojca do mnie i do Anny. Kochał ją. Szczerze i bezwarunkowo.
Dosłownie nosił ją na rękach. A ja czułam się jak niekochane dziecko w rodzinie. Ale byłam bardzo potrzebna.
Na przykład do prowadzenia domu lub uczenia mojej siostry. Z zewnątrz mogło się wydawać, że nie jestem córką mojego ojca, ale jego pasierbicą.
Dwa lata temu zdałam sobie sprawę, że moi rodzice byli zmuszeni mieszkać ze sobą tylko z powodu moich narodzin. To znaczy, gdyby nie ja, moja matka miałaby wszelkie szanse na poznanie normalnego mężczyzny. A mój tata na pewno by się nie zgubił!
Jeśli byłam powodem stworzenia nieszczęśliwego małżeństwa, to mam moralne prawo zniszczyć ten związek, uwalniając w ten sposób dwoje założycieli losu.
Wiedząc, że mój ojciec zdradzał moją matkę, postanowiłam wykorzystać ten fakt jako główny. Jednak moja matka wcale nie była urażona faktem, że jej mąż regularnie się nad nią znęca!
Wydaje mi się, że taki stosunek do żony powinien co najmniej poniżać godność kobiety. Ale moja matka ma swoje własne przemyślenia na ten temat. Ale tego, że jest głęboko nieszczęśliwą kobietą, jestem pewna.
Rozumiem, że nie jest dobrze ingerować w związki innych ludzi. Nawet jeśli są to nasi rodzice. Ale jeśli nie popchniesz ich do podjęcia niezbędnych działań, będą żyć swoim życiem, nie doświadczając prawdziwego szczęścia i radości z miłości i zrozumienia.
W końcu moja matka zgodziła się poślubić mojego ojca tylko ze względu na mnie. Nie chciała zniesławiać swojej rodziny.
Narodziny Anny trochę opamiętały mojego ojca, ale on nadal chodzi. Swoje ciemne sprawki robi ostrożnie i bez wścibskich oczu.
Pomimo faktu, że moja matka podejrzewała ojca o zdradę, ona, a zwłaszcza ja, nie mieliśmy bezpośrednich dowodów.
Jedyną rzeczą, która zdradziła mojego ojca, były jego spóźnienia w pracy, regularne nocowanie u znajomych i fakt, że nigdy nie wypuszczał z rąk swojego telefonu komórkowego.
Kiedy brał prysznic, postanowiłam przekopać się przez jego telefon i znaleźć trochę brudu. Znam hasło do telefonu, tata zapisał je na kartce i schował do portfela.
Och, ile tam było ciekawych rzeczy! Korespondowałam i spotykałam się z kilkoma kobietami, ale oszczędziłam mamie nerwów, nic jej nie pokazałam, ale przyprowadziłam ojca i moją dziewczynę na spotkanie.
Nowa towarzyszka mojego ojca nie wiedziała o istnieniu jego żony, chociaż byli razem od ośmiu miesięcy, jak powiedziała. Poznali się na przyjęciu urodzinowym przyjaciółki, która była poprzednią kochanką jego ojca.
W każdym razie, moja matka wyrzuciła mojego ojca z domu, a dwa miesiące później złożyła pozew o rozwód. Próbował zostać z matką, ale w końcu zmęczyły go te wszystkie gierki o byciu dobrą rodziną. Rodzice rozwiedli się więc bez skandali i wzajemnych oskarżeń.
Anna jako jedyna płakała i obwiniała mnie o wszystko, wiedziała, że to ja wszystko ukartowałam, bo zwierzyłam się siostrze. Była zadowolona z naszego modelu rodziny i sytuacji, w jakiej znalazła się moja matka.
Od tamtej pory minęło kilka lat, a ja i mój mąż prowadzimy sielankowe życie – nie planujemy jeszcze dzieci – chcemy cieszyć się wspólnym czasem.
Moja mama poznała mężczyznę, który jest od niej nieco młodszy. Rozpieszcza ją prezentami i sprawia, że znów czuje się piękną kobietą.
Tata również ma się dobrze, dzięki Bogu. Wynajmuje pokój w akademiku z przyjacielem. Jego związek z tamtą „rozwódką” już dawno się zakończył i nie spieszy mu się do rozpoczynania nowego.
Moja siostra wciąż ma do mnie pretensje, chociaż jej nie rozumiem. Być może zachowałam się brzydko, włamując się do czyjegoś telefonu i czytając osobistą korespondencję, ale był to konieczny środek.
Moi rodzice, z moją pomocą, wyrwali się z kajdan ostentacyjnego życia rodzinnego i w końcu żyli długo i szczęśliwie. Mam nadzieję, że moja siostra w końcu wszystko zrozumie.
Mój mąż stale pomaga swojej siostrze bez uzgodnienia tego ze mną. Teraz myślę o rozwodzie
Mój mąż stale pomaga swojej siostrze bez uzgodnienia tego ze mną. Teraz myślę o rozwodzie