Matka mojego męża jest przyzwyczajona do tego, że wszystko jest po jej myśli. Na ślub dostaliśmy od niej sofę, o którą nie prosiliśmy

Co za bałagan! Moja teściowa zrobiła taką aferę, gdy dowiedziała się, że pozbyliśmy się potwora produkcji mebli, którego sprezentowała nam na parapetówce.

Mdlała, przewracała oczami i łapała się za serce, domagając się karetki, leków i wody. To był dopiero cyrk.

Ale teraz, mam nadzieję, przestanie robić wszystko po swojemu i z nikim się nie konsultować.

Mama mojego męża jest po prostu generałem w spódnicy. Jest przyzwyczajona do rządzenia mężem, współpracownikami, córką i zięciem, ale na mnie i mężu się załamała.

Dagmara jest przyzwyczajona do tego, że wszystko zawsze dzieje się tak, jak ona zaplanowała i postanowiła. Dotyczy to wszystkiego – rodziny, pracy i życia osobistego dzieci.

Mąż mówi, że przez całe życie miał z matką skandal za skandalem. Dopiero w wieku dwudziestu pięciu lat nauczyli się zachowywać delikatną równowagę.

W przeciwieństwie do swojej siostry, nie wahał się kłócić z matką, bronić swojego zdania i robić to, co chciał.

Oczywiście to na jego głowę spadały wszystkie kary z nieba, ale mój mąż nie przejmował się tym zbytnio.

Kiedy pobraliśmy się, starałam się unikać konfliktów z teściową, milczeć w niektórych miejscach, robić to, co chciała. Ale Dagmara wzięła moją grzeczność za słabość i próbowała mnie stłamsić.

Ale nie udało jej się to, ponieważ byłam dobra z wyglądu. Kiedy zdałam sobie sprawę, że zostałam odcięta od męża, szybko zmieniłam swoje zachowanie.

Mój mąż dokuczał mi później, że ostrzegał mnie, że mój pomysł przyjaźni z matką nie wypali. Chociaż jeszcze przed ślubem udowodniłam, że potrafię dogadać się z każdym, chyba z wyjątkiem jego matki.

Pomimo faktu, że nasza rodzina pilnie trzymała linię przeciwko mojej teściowej, nigdy nie straciła nadziei, że kiedykolwiek nas pod nią ugnie.

Ulegaliśmy jej w drobnych sprawach, ale w większości przypadków staliśmy twardo na ziemi. Ale Dagmara uważała każde nasze ustępstwo za zwycięstwo i próbowała rozszerzyć swoje wpływy.

Na początku zastanawiałam się, dlaczego tak się na nas skupiła. Ma też córkę i zięcia, a tam jest mnóstwo miejsca na ekspansję.

Ale potem, kiedy zaczęłam trochę lepiej rozumieć równowagę sił w rodzinie, stało się jasne, że zięć i córka już jej słuchają, ale mój mąż i ja wciąż się opieramy.

Niedawno moja teściowa po raz kolejny próbowała podporządkować nas sobie, używając dobrej wymówki – dała nam prezent, ale taki, że aż oczy nam wyskoczyły z orbit.

W zeszłym roku kupiliśmy mieszkanie i przez prawie rok powoli i z rozmysłem je remontowaliśmy. Chcieliśmy, żeby wszystko było na najwyższym poziomie, żebyśmy nie musieli co roku robić remontu. W końcu pozostały ostatnie szlify – musieliśmy je umeblować.

Zignorowaliśmy wszystkie rady mojej teściowej, która próbowała się wtrącić w ten temat, bo jej gust zupełnie nie pokrywał się z naszym. Sami wybraliśmy meble i sprzęty, zapłaciliśmy za wszystko, zamówiliśmy i czekaliśmy.

Jedna z dostaw miała dotrzeć trzy dni temu. Ale nagle zostaliśmy zaproszeni na przyjęcie urodzinowe z noclegiem i musieliśmy poprosić teściową, aby odebrała dostawę za nas.

Decyzja została podjęta bardzo szybko, abyśmy mogli znaleźć kogoś innego. Co ona tam może robić, pomyśleliśmy.

Kiedy wróciliśmy do domu, w salonie stała kanapa, która zajmowała prawie połowę pokoju i była tak ciężka, że nie dało się jej przesunąć.

Sofa stała w pokoju, nie pasując do wnętrza ani stylem, ani kolorem, właściwie w żaden sposób. Staliśmy z mężem i nie rozumieliśmy, co to jest i po co to tam jest. Ale teściowa wszystko nam wyjaśniła – to był jej sposób na podarowanie nam niezapomnianego prezentu.

Mama mojego męża z dumą oświadczyła, że wydaliśmy pieniądze i zapomnieliśmy o nich, ale ta sofa wytrzyma długo, więc będziemy pamiętać o prezencie od niej przez wiele lat.

Tak, nie zapomnimy tego prezentu do końca życia, dziękujemy mamo. Oczywiście nie planowaliśmy zostawić tego potwora za sobą.

Kiedy teściowa przyszła w odwiedziny i zobaczyła, że jej prezent zniknął, wyła jak syrena parowca. Potem zaczęła przewracać oczami, delikatnie mdleć i domagać się karetki, notariusza, leków i wody. Ale nikt jej nie wierzył.

Nazwała mnie i męża niewdzięcznikami, bo nie doceniliśmy jej prezentu, a gdy dowiedziała się, ile dostaliśmy za sprzedaż sofy, sapała, że zapłaciła za nią dwa razy więcej.

No bo kto by pomyślał, że takie brzydactwo będzie tyle kosztować, nie zostawiła nam żadnego paragonu. A matka mojego męża powiedziała, że nigdy nie da nam nic innego, a ja odetchnęłam z ulgą.

Moja teściowa uważa, że mam wielkie szczęście, że na nią trafiłam. A to jest mój dom i moja kuchnia, i tutaj gotuję

Moja przyjaciółka chce, żebym spędzała z nią więcej czasu niż z mężem i dzieckiem: „Obiecałaś, że pójdziesz ze mną na spacer”

Moja teściowa często nas odwiedzała, bo uważała, że powinniśmy się rozwieść: „Mówiłam ci, że ona do ciebie nie pasuje”