Lisa zawsze marzyła o tym, by stać się kimś takim jak jej matka. Pamiętała, jak miła i mądra była jej matka.
Jak często opowiadała historie o swojej pracy, a Lisa słuchała i obiecywała matce, że zostanie pielęgniarką tak jak ona.
Lata mijały, dziewczynka dorastała, a jej matka zmarła, jej serce wysiadło.
I tak Lisa siedziała w pracy i każdego dnia wspominała swoją matkę, przychodziło coraz więcej pacjentów i zawsze miała dużo pracy, co pomagało jej zapomnieć o dzieciństwie.
Jak zwykle na początku dnia pracy Lisa weszła na oddział, aby zobaczyć pacjentów i zauważyła jedną bardzo znajomą twarz.
Był to mężczyzna po siedemdziesiątce, który spał i początkowo jej nie zauważył.
Kiedy Lisa wróciła do gabinetu lekarskiego, aby omówić swoje dalsze kroki, zapytała o starszego mężczyznę, którego zauważyła w pokoju 25.
Lekarz był jej bliskim przyjacielem, więc mogli swobodnie rozmawiać o wszystkim. Patricia zapytała więc Lisę, dlaczego ma taką przestraszoną minę i dlaczego interesuje ją ten konkretny pacjent.
Lisa długo wpatrywała się w ścianę i zaczęła opowiadać swoją historię. Okazało się, że był to jej ojciec.
Kiedy zmarła jej matka, dwa lata później ożenił się z Polą i całe życie Lisy zmieniło się radykalnie.
Macocha miała dwójkę własnych dzieci, nieco młodszych od Lisy. Zawsze brakowało im pieniędzy, bo Pola co tydzień kupowała dzieciom nowe ubrania i zabawki. Lisa mogła liczyć na to raz w roku.
Wtedy macocha namówiła ojca, by wysłał Lisę do sierocińca, mówiąc, że jest trochę starsza i dorośnie.
Początkowo ojciec był niechętny, ale Pola tak wszystko zorganizowała, że musiał to zrobić. Lisa bardzo dobrze pamięta rozmowę z ojcem i pamięta również, że obiecała mu, że gdy będzie stary, zrobi to samo z nim.
Patricia zatrzymała swoją przyjaciółkę i powiedziała jej, żeby się uspokoiła i przyniosła jej herbatę i słodycze.
Nie miała pojęcia, przez co przeszła Lisa, a teraz ją rozumiała. Patricia zapewniła również swoją przyjaciółkę, że jeśli nie chce iść do pokoju ojca, poprosi kogoś innego, ale Lisa zdecydowała, że los przywiódł ją do ojca nie bez powodu.
Kiedy weszła do jego pokoju, był już obudzony, a kiedy zobaczył swoją córkę, łzy napłynęły mu do oczu.
Lisa podeszła do ojca i zapytała go, jak się czuje i jak trafił do szpitala. Milczał przez długi czas, a następnie powiedział, że był chory w domu opieki i został przyjęty do szpitala.
Lisa spojrzała na ojca ze zdziwieniem i zapytała: „A co z twoją żoną i jej dziećmi, zostawili cię?”.
Starzec powiedział jej, że przekazał mieszkanie swojemu najstarszemu synowi, ponieważ obiecał, że zaopiekuje się nim na starość i dotrzymał słowa.
Teraz opiekuje się nim w domu opieki. Syn w pełni dotrzymał słowa. Lisa zdała sobie wtedy sprawę, że życie stawia wszystko na swoim miejscu i że jej ojciec zapłacił cenę za swoje czyny.
Lisa powiedziała mu, że nie jest już na niego zła i zabrała go do siebie, aby nie mieszkał już w domu opieki.