Moja matka przeszła na emeryturę i teraz działa mi na nerwy. Dokładniej mówiąc, wykorzystuje swoje napady złości, aby zmusić mnie do pozostania w domu i siedzenia z nią przed telewizorem.
Moja mama przeszła na emeryturę sześć miesięcy temu. Gdy tylko pojawiła się możliwość przejścia na emeryturę, skorzystała z niej.
Wzięła emeryturę i odeszła, mówiąc, że jest zmęczona pracą i chce żyć dla siebie.
Ale nic nie wskazywało na to, że zacznie żyć, tym bardziej dla siebie. W ciągu kilku tygodni odświeżyła wszystkie zaległe prace, odwiedziła znajomych i na tym się skończyło.
Moja matka znudziła się i zaczęła mnie wścibiać. Dzwoniła do mnie z dziwnymi pytaniami, pytając gdzie jestem, z kim i kiedy wracam do domu. Jakbym miała trzynaście lat, a nie trzydzieści.
Gdy próbowałam bronić swojego prawa do prywatności, matka wpadała w histerię, mówiąc, że się zestarzała i już jej nie potrzebuję. A ona nie może się denerwować, ma chore serce.
Rozumiem, że nudzi się w domu przez cały dzień, ale może się czymś zająć. Byłam gotowa kupić jej daczę, żeby przynajmniej od wiosny do jesieni miała zajęcie, ale mama nie chciała.
Moja mama zaczęła płakać, że ciężko jej pracować w ogrodzie i chce odpocząć. Ona cały dzień siedzi w domu i ogląda telewizję, a ja muszę biegać do domu po pracy, żeby razem siedzieć i oglądać telewizję.
Zaproponowałam mamie, żeby znalazła sobie hobby, które lubi, żeby wyszła, zainteresowała się czymś, ale to wszystko przeleciało. Mama nic nie chce, nic ją nie interesuje.
Jej koleżanki albo same jeszcze pracują, albo są zajęte wnukami i domkami letniskowymi. Nie będą siedzieć z mamą i oglądać telewizji, mają inne rzeczy do roboty.
Ale moja mama niczego nie chce, chce, tylko żebym poświęciła jej więcej uwagi. Nie podoba mi się to, ponieważ jest to całkowicie sprzeczne z moimi planami.
Nadal mieszkam z mamą, ponieważ oszczędzam na kredyt hipoteczny, ale w tym tempie będę musiała się wyprowadzić wcześniej, niż planowałam, ponieważ moje nerwy są już na krawędzi.
Moja mama dzwoni do mnie na telefon od szóstej wieczorem, a jeśli go wyłączę lub po prostu nie odbiorę, czeka mnie skandal w domu o zapachu środków uspokajających.
Ma dużo wolnego czasu, a ja nie wiem, co z nim zrobić, żeby nie została w tyle za mną, nawet do sanatorium nie chce jechać, nie jest zainteresowana.
Ale gapienie się w telewizor i denerwowanie mnie jest dokładnie tym, czego chce. Robi to już od miesięcy i najwyraźniej nigdy jej się to nie znudzi.
Nie była tak obsesyjna, kiedy pracowała. Po pracy zawsze coś robiła lub po prostu relaksowała się po całym dniu pracy, ale teraz ma za dużo wolnego czasu i za mało chęci do robienia czegokolwiek.
Nie jestem pewna, czy moja wyprowadzka coś zmieni, bo wyobrażam sobie histerię mojej matki, gdy się o tym dowie. Ogólnie mam wrażenie, że w jakiś sposób ją poniża.
Myślałam nawet o wysłaniu jej do lekarzy na badania kontrolne, ale ona nie chce, mówi, że nic jej nie jest, ale mam wątpliwości.