Kiedy Lara obudziła się w nocy, poczuła pustkę obok siebie. Zdezorientowana wyciągnęła rękę, mając nadzieję, że poczuje znajome ciepło swojego męża, Tadeusza.
Jednak jej palce wyczuły tylko chłodną przestrzeń. Myśląc, że jej mąż właśnie wstał, aby się napić lub pójść do łazienki, Lara wróciła do snu.
Nie mogła jednak zasnąć, a jej mąż nie wracał do łóżka przez 15 minut. Serce Lary biło z jakiegoś niepokoju i usiadła na łóżku, wpatrując się w ciemność pokoju. A jeśli coś się stało, może był chory?
Lara próbowała się uspokoić, zakładając, że może cierpi na bezsenność i jest po prostu zajęty pracą. Ale niepokój wciąż ją prześladował.
Nie chcąc martwić się bez powodu, Lara ostrożnie wstała i cicho podeszła do drzwi sypialni. Na palcach skierowała się do kuchni, a gdy tam dotarła, zamarła w bezruchu.
Usłyszała męża rozmawiającego przez telefon. Ponieważ głośnik był wystarczająco głośny, mogła usłyszeć głos osoby po drugiej stronie. A raczej głos osoby, z którą rozmawiał.
Czy on… rozmawia z jakąś kobietą o trzeciej nad ranem?
Cicho zamykając drzwi, Lara uważnie przysłuchiwała się rozmowie dochodzącej z kuchni. Początkowo słowa były nieczytelne, ale potem ich znaczenie zaczęło przenikać do jej świadomości, niczym krople trucizny powoli spływające z jej serca.
Zabrzmiał głos jej męża, przepełniony oczekiwaniem, rozmawiający z kimś, kogo kochał, mówiący jej o rezerwacji biletów do Hiszpanii, gdzie spędzą razem niezapomniane chwile. Nikt nigdy się nie dowie.
Lara poczuła, że grunt usuwa jej się spod nóg. Jej świat się zawalił, a ona znalazła się w otchłani wielkiej zdrady. Każde słowo, każde zdanie przeszywało jej serce niczym ostre ciernie. Żyć z mężczyzną przez tyle lat, a potem… on nie waha się nawet wstać w środku nocy i pogawędzić ze swoją kochanką w kuchni, gdy jego żona śpi?
Lara zdawała się nie oddychać. Odwróciła się i poszła do sypialni. Leżała tam, sama, w ciemności, ze łzami spływającymi po policzkach. Jej serce bolało, a ona była wypełniona wieloma emocjami, od gniewu i urazy po gorycz i rozczarowanie.
Lara zamyśliła się na chwilę. Ile lat przeżyli razem, snując plany na przyszłość, dzieląc radości i smutki. Oddała mu całą siebie, kochała go bezwarunkowo i wierzyła, że on czuje do niej to samo. Ale teraz wszystkie jej wyobrażenia o szczęśliwym życiu rodzinnym wydawały się iluzją, mirażem, który runął w jednej chwili.
Czując się silna, Lara z determinacją wstała z łóżka. Otworzyła szafę i zaczęła pakować walizkę męża. Kiedy Tadeusz wrócił do sypialni i zapytał, co się dzieje, Lara spojrzała na niego ze zdziwieniem. Jej oczy odzwierciedlały mieszankę rozczarowania i determinacji.
Powiedziała, że spakowała jego walizkę, aby zabrać go do Hiszpanii. Tadeusz uśmiechnął się nerwowo, udając, że nie rozumie, o jakiej Hiszpanii mówiła. Żona natychmiast wyjaśniła, że słyszała jego rozmowę w kuchni.
Ręce Tadeusza zaczęły drżeć ze zdziwienia. Lara zorientowała się, że zaraz wybuchnie przeprosinami, ale powstrzymała go, mówiąc, że resztę sam sobie poukłada. A teraz może wziąć walizkę i iść do hotelu lub gdziekolwiek chce. A po wakacjach nie chcę, żebyś postawił stopę w tym domu.
W ten sposób życie Lary zostało natychmiast rozwiązane. Kiedy Tadeusz wyszedł, wróciła do łóżka, chociaż wiedziała, że nie zaśnie. Próbowała skupić się na jednej rzeczy. Koniec z fałszywymi iluzjami, koniec ze zdradą. Teraz była wolna — wolna od bólu, wolna od mężczyzny, który zniszczył jej świat.